Το σύστημα της διαφθοράς στα πάντα αποκαλύπτεται στο νέο Hot Doc

Οι απομαγνητοφωνημένες συνομιλίες για την υπόθεση των στημένων παιχνιδιών δεν δίνουν στοιχεία μόνο για τα τεκταινόμενα στο ελληνικό ποδόσφαιρο αλλά και για τις εκφάνσεις της διαπλοκής στη χώρα.
Διαβάστε τις υποκλαπείσες συνομιλίες της ΕΥΠ, που εμφανίζουν έναν αρεοπαγίτη και τον υπουργό Χαράλαμπο Αθανασίου να αποτελούν τους “ανθρώπους” που θα βοηθήσουν στην θετική έκβαση δικαστικής υπόθεσης του Ολυμπιακού. 

Παραθέτουμε τις επιμαχες συνομιλίες του προέδρου του Ολυμπιακού Βαγγέλη Μαρινάκη και του διευθύνοντος συμβούλου της ομάδας, Γιάννη Βρέντζου με δικηγόρο.

Στο νέο τεύχος του περιοδικού HOT DOC που βρίσκεται από χθές στα περίπτερα, διαβάζουμε ακόμη για την Ευρωπαϊκή Επιτροπή σε ρολό πλασιές, για την ιδέα της λιτότητας, για τη μαφία των καυσόξυλων, κι άλλα πολλά θέματα.

Στα media ο ολοκληρωτικός έλεγχος της πληροφόρησης 

Ποιος θυμάται τι έλεγε ο Μπομπ Τράα για τα ΜΜΕ;

της Ματίνας Παπαχριστούδη

στη στήλη media-λογώντας στο "Δρόμο της Αριστεράς"

Την περίοδο προ Μνημονίου ο κύριος ανθύπατος του ΔΝΤ, Μπόμπ Τράα, προσέφερε τις πολύτιμες υπηρεσίες του στην αποσύνθεση ολόκληρης της δομής του ελληνικού κράτους, όπως το είχαμε γνωρίσει. Ήταν ο άνθρωπος που ζητούσε, μεταξύ όλων των άλλων, να σπάσει η αλυσίδα της «διαπλοκής» ανάμεσα στην πολιτική εξουσία, το τραπεζικό κατεστημένο και τα ισχυρά Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης.
Προτείνοντας μάλιστα ως μέθοδο τον εντοπισμό των υψηλών δανείων, συμβουλεύοντας για τον έλεγχο του τραπεζικού κεφαλαίου. Ως αντιπρόσωπος του ΔΝΤ στη χώρα μας, γνώριζε από πρώτο χέρι για την κατάσταση των εκδοτικών συγκροτημάτων, μέσω των μηχανισμών του ΔΝΤ. Eξάλλου είχε «μισθώσει» τις υπηρεσίες εταιριών συμβούλων που, με τη σειρά τους, είχαν «εκπαιδεύσει» στελέχη ελληνικών Media στην κατευθυνόμενη χειραγώγηση της κοινωνίας, ενόψει των επερχόμενων μνημονίων.
Είναι τόσο μεγάλη η καταστροφή της χώρας και της ελληνικής κοινωνίας που η περίοδος Μπόμπ Τράα, η περίφημη κρυφή έκθεσή του για το απόστημα της πολιτικής-τραπεζικής-mediaκής διαπλοκής και οι οδηγίες του ώστε αυτό να σπάσει, φαντάζουν ως… προϊστορία. Τις εντολές του σε ό,τι αφορά το χώρο των ΜΜΕ επιχείρησε να εφαρμόσει η κυβέρνηση Γιώργου Παπανδρέου. Ήταν η περίοδος της πίσω πόρτας του Μαξίμου για τον Σταύρο Ψυχάρη και των καυτών πρωτοσέλιδων στη ναυαρχίδα του ΔΟΛ και του Μπόμπολα. Για να διαμαρτύρεται σήμερα, τέσσερα χρόνια μετά, πώς κι αυτή έπεσε «θύμα» των διαπλεκομένων σχέσεων.

Οι μιντιάρχες βγαίνουν στις… αγορές

Της Ματίνας Παπαχριστούδη 

στήλη mediaλογώντας στο "Δρόμο της Αριστεράς"

Τα έδωσαν όλα τα τηλεοπτικά κανάλια στη φιέστα προπαγάνδας για την έξοδο της χώρας στις αγορές. Μόνο αρένα δεν έστησαν στο στούντιο να πετάξουν στα... λιοντάρια των ευρωπαϊκών κεφαλαιούχων τους τηλεθεατές για να δούμε όλοι πόσο νόστιμο είναι το κρέας της ελληνικής κοινωνίας.
Ήταν τόση η χαρά τους που, επιτέλους, βγαίνουν στις αγορές ώστε η εντολή προβολής και διάδοσης έφθασε έως και το στούντιο της Τατιάνας Στεφανίδου η οποία αποφάσισε κι αυτή, να πανηγυρίσει. Πάλι καλά που δεν μπέρδεψε τις έννοιες και τα ρεπορτάζ να βγάλει τον Σόιμπλε και τη Μέρκελ… εραστές.
Οι πανηγυρισμοί των τηλεοπτικών καναλιών και των ενσωματωμένων εφημερίδων, όπως Tα Νέα του Σταύρου Ψυχάρη, είναι απολύτως κατανοητοί και λογικοί. Από τη δική τους σκοπιά, πράγματι ο στόχος (τους) επιτεύχθηκε. Η χώρα θα παραμείνει εσαεί στη μέγγενη των μνημονίων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, το ΔΝΤ δεν φεύγει, το ιδιωτικό χρέος έγινε επιτέλους δημόσιο, το δημόσιο χρέος αυξήθηκε κατά 300%, στην εξουσία βρίσκονται πολιτικοί ικανοί να ικανοποιήσουν κάθε παράλογη απαίτηση του κεφαλαίου. Και φυσικά σώθηκαν οι τράπεζες και οι μιντιάρχες.

Νόμος είναι το δίκιο του διαπλεκόμενου εκδότη

Της Ματίνας Παπαχριστούδη
στη στήλη Media -λογώντας στο "Δρόμο της αριστεράς"

Διδακτική από πολλές πλευρές η πρόσφατη συζήτηση στην τηλεοπτική εκπομπή Στον Ενικό, του Νίκου Χατζηνικολάου, με θέμα τη ευθύνη ΜΜΕ και δημοσιογράφων στην κρίση. Όχι τόσο για τη θεματολογία της. Αυτή έπρεπε να τεθεί το 2010, όταν η χώρα, οι πολιτικοί και τα ΜΜΕ άνοιξαν διάπλατα τα τείχη για την επέλαση της τρόικας.
Αλλά επειδή ανάμεσα στα τόσα που ακούστηκαν, γενικόλογα ή εξειδικευμένα, έγιναν τα αποκαλυπτήρια του αρμόδιου υπουργού. Του κ. Παντελή Καψή - πρώην υψηλού στελέχους του ΔΟΛ, πρώην κυβερνητικού εκπροσώπου της κυβέρνησης Παπαδήμου, νυν αρμόδιου για το χειρισμό της Δ.Τ., ΝΕΡΙΤ και μελλοντικού υποψηφίου στις Ευρωεκλογές.
Ο κ. Καψής, χάνοντας την ψυχραιμία του απέναντι στον Γιώργο Πλειό ο οποίος ψύχραιμα του ανέφερε πως ο νόμος δεν εφαρμόστηκε στην περίπτωση του ΔΟΛ, όταν δεν είχε ίδια κεφάλαια, εξεμάνει. «Θέλατε, δηλαδή, να κλείσει μια εφημερίδα 100 χιλιάδων;».
Μάλιστα. Δηλαδή στην περίπτωση του ΔΟΛ που δεν είχε τις προϋποθέσεις που όριζε ο νόμος, δεν έπρεπε να κλείσει η εταιρία, επειδή η εφημερίδα της οποίας ήταν ο ίδιος διευθυντής, πούλαγε.
Δηλαδή η νυν κυβέρνηση στην οποία είναι υπουργός και οι προηγούμενες τις οποίες υποστήριζε με τη δημοσιογραφική τότε γραφίδα του, δεν ενδιαφέρονται για την εφαρμογή των νόμων αλλά πώς να τους καταπατήσουν για να γλιτώσουν από αυτούς, όσοι «πουλάνε». Το τι ακριβώς πουλούσε και πουλάει το συγκεκριμένο εκδοτικό συγκρότημα, δεν χρειάζεται, προφανώς, ανάλυση. Περαιτέρω ανάλυση και απαντήσεις χρειάζεται να δώσει ο Π. Καψής και η κυβέρνησή του για το πότε ακριβώς παρεμβαίνουν να σώσουν ή να κλείσουν ένα ΜΜΕ.
Γιατί, αν δεν κάνουμε λάθος, το Alter έκλεισε και ανάμεσα σε όλες τις σκανδαλώδεις ρυθμίσεις για αυτό, βρέθηκε πως έβαλε ενέχυρο το πρόγραμμά του για να πάρει δάνεια από τις τράπεζες -τα «Ζουζούνια», όπως ειπώθηκε ειρωνικά.
Το Mega που έκανε ακριβώς το ίδιο πέρυσι και έλαβε πάλι δάνειο βάζοντας ενέχυρο το πρόγραμμά του, τι το διαφορετικό έχει;

Έχει το μαύρο χρήμα σχέση με την τέχνη;

Έχει το μαύρο χρήμα σχέση με την τέχνη; Στο HOT DOC που κυκλοφορεί διαβάζουμε και μαθαίνουμε πως "βεβαίως" και έχει.

Μια "αλήθεια" ειπωμένη σε λογοτεχνικά μυθιστορήματα, εφαρμόστηκε και στη χώρα μας με επιτυχία. Το πως και γιατί αποκαλύπτεται με την έρευνα του HOT DOC. Το ερώτημα εύλογο.  Γιατί η Ελλάδα ξαφνικά γέμισε φιλότεχνους; Πολιτικοί, δημοσιογράφοι, δικηγόροι, τραγουδιστές και ποδοσφαιριστές, λάτρεις του ξεπλύματος μέσω της τέχνης. Ποιος γνωστός γκαλερίστας εμφανίζεται να ειδικεύεται στη νομιμοποίηση των παράνομων εσόδων. Πώς και ποιοι γνωστοί γκαλερίστες αναλάμβαναν να ξεπλύνουν μαύρο χρήμα για λογαριασμό πελατών τους, με το κατάλληλο αντίτιμο. Όπως επίσης και πώς παλιοί πίνακες που αγοράζονταν από το Μοναστηράκι για μερικά ευρώ πωλούνταν ως αυθεντικοί έναντι εκατομμυρίων σε κοσμικούς συλλέκτες.

Στα άλλα θέματα του περιοδικού:

Σήμερα θα σας πω ένα παραμύθι για την πτώση στελεχών media

WD street art

Της Ματίνας Παπαχριστούδη στη στήλη
mediaλογώντας στο "Δρόμο της Αριστεράς"

Για εποχές αλλοτινές, χρόνους ευδαιμονίας. Για στελέχη αλαζονικά με ολάκερη την εξουσία στα χέρια τους. Να τρέχουν πριν καν το μεγάλο αφεντικό στα Media διανοηθεί να εκφωνήσει την επιθυμία του, να την κάνουν στόχο. Επί πλάνων, οργανογραμμάτων και ανθρώπων. Στελέχη καλομαθημένα, σε εταιρίες Media που επειδή έδιναν τον χρόνο τους στα πόδια των αφεντικών απαιτούσαν οδηγό σε λιμουζίνα, μπάτσο για προσωπική φύλαξη και ελικόπτερο για να μετακινούνται στην Αθήνα. Για εταιρίες «χρυσές» που ό,τι έβαζαν στο portofolio τους το πλήρωναν αδρά οι τράπεζες με τους κρουνούς των δανείων να ρέουν συνεχώς, χωρίς σταματημό.
Σε ένα τέτοιο περιβάλλον ευδαιμονίας και φούσκας των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης, το στέλεχός μας υπηρετούσε πιστά το μεγάλο αφεντικό. Βγάζοντας καθημερινά με μόχθο και ώρες ατελείωτες, μακριά από την οικογένεια του, όλες τις ενέργειες, όλα τα σχέδια που εκπονούσαν οι ανώτεροι του, αθώα, λογικά, απαραίτητα, αδιαπραγμάτευτα. Το μεσαίο στέλεχος έπρεπε να μεταβιβάζει χαμηλότερα τις επιπτώσεις των όποιων σκληρών εντολών των επάνω ορόφων διακυβέρνησης της εταιρίας. Τα ρεπορτάζ έπρεπε να μην ενοχλούν τις τράπεζες, τις διαφημιστικές, τους διαφημιζόμενους, τις κυρίες των διαφημιζόμενων και τις ερωμένες τους. Τα ρεπορτάζ έπρεπε να προβάλουν τους διαφημιστές, τους διαφημιζόμενους, τους πολιτικούς προϊστάμενους και τους φίλους τους. Τα project παραγωγής έπρεπε να δοθούν σε φίλους και κολλητούς και τις ερωμένες τους.
Εκείνοι οι ανώτεροι είχαν ελικόπτερο για τις μετακινήσεις τους. Κι αυτός όμως, δεν κακοπερνούσε.

Η ώρα των διαπλεκόμενων συμφερόντων στα media

Από τη στήλη mediaλογώντας στο Δρόμο της Αριστεράς

Της Μ.Παπαχριστούδη

Οτι ήταν να δώσει, να δωρίσει η κυβέρνηση Σαμαρά- Βενιζέλου στα διαπλεκόμενα συμφέροντα, το έδωσε.

Με μια έννοια, πράγματι το 2014 θα είναι το έτος της ανάπτυξης. Όχι γενικά, αλλά ειδικά. Της δικής τους ανάπτυξης. Αυτής που πατάει στο αίμα που έχυσε και συνεχίζει να χύνει από το 2010 και δώθε, η ελληνική κοινωνία.

Το τραπέζι στο μέσον της «ανάπτυξης τους» έχει λοιπόν στηθεί και γύρω του θα παίξουν σε ρουλέτα την τύχη της ίδιας της χώρας. Ειδικότερα το τραπέζι εν μέσω των διαπλεκόμενων εκδοτικών συμφερόντων έχει σερβιριστεί. Τώρα, το 2014, είναι η δική τους σειρά. Για να φανερωθούν οι ανταγωνισμοί τους, τα κοινά τους συμφέροντα, οι τυχόν συγχωνεύσεις ή το τέλος για όσους δεν βρουν οικονομικό και πολιτικό στήριγμα.

Να σώσουμε τα κανάλια από τους .. πλειστηριασμούς

Από τη στήλη media-λογώντας στο "Δρόμο της Αριστεράς"

Της Μ.Παπαχριστούδη

Προκλητικά, πλέον, η κυβέρνηση κοροϊδεύει τους πολίτες χωρίς ίχνος τσίπας. Με τα μικρόφωνα των επίσης προκλητικών ντελάληδων της σε ραδιοφωνικές και τηλεοπτικές συχνότητες τα μέλη της υποκρίνονται το ρόλο των κυβερνώντων με δηλώσεις εναντίον όσων έχουν στις τράπεζες χρήματα αλλά δεν πληρώνουν τους φόρους τους. Είναι οι ίδιοι δηλωσίες που το βράδυ θα συνφάγουν με όσους δεν πληρώνουν τους φόρους τους, οι οποίοι, όμως, τυχαίνει, για παράδειγμα, να διαθέτουν ένα Μέσο Μαζικής Ενημέρωσης.

Είναι, δε, τόση η ξεφτίλα των προκλητικών δήμιων της κοινωνίας που μπορεί να συνφάγουν δημόσια ακόμη και με επιχειρηματίες-μιντιάρχες υπόλογους στη Δικαιοσύνη ή κατηγορούμενους για εισφοροδιαφυγή. Προφανώς μαζί γελάνε σε βάρος των κορόιδων που ακόμη πιστεύουν ότι το τέλος του μαρτυρίου τους είναι κοντά. Ότι διανύσαν, ας πούμε, τα τρία τέταρτα της κόλασης, όπως φωνασκούνκαθ' υπόδειξη των πολιτικών non paper Μαξίμου, οι ρεπόρτερ σε ραδιοφωνικά και τηλεοπτικά ρεπορτάζ, και θα φανεί φως στις διαπραγματεύσεις μα την τρόικα. Και έτσι, αντί των πλειστηριασμών πρώτης κατοικίας, θα συναποφασίσουν για τους πλειστηριασμούς των μισθών τους με επιμήκυνση δανείων έως και 70 χρόνια.

Οι απολύσεις στο ΔΟΛ κατάντησαν ρουτίνα κι έρχονται νέες ατομικές με μειώσεις

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΕΡΓΑΣΙΑΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΤΟΥ ΔΟΛ

Νέο πογκρόμ απολύσεων ξεκίνησε η εργοδοσία του οργανισμού από χθές το μεσημέρι αποδεκατίζοντας ολόκληρα τμήματα, στέλνοντας 25 ακόμα οικογένειες στον καιάδα της ανεργίας, βάζοντας και αυτοί ένα ακόμα λιθαράκι στην ολοκλήρωση των μνημονίων αυτής της χώρας. Μίας χώρας με 1.500.000 ανέργους, 1.800.000 απλήρωτους εργαζόμενους και κοντά στα 3.000.000 χαμηλοσυνταξιούχους κάτω από το όριο της φτώχειας, χωρίς να υπολογίζονται οι εργαζόμενοι φαντάσματα.
Στον μικρόκοσμό μας, το ποσοστό της συνεισφοράς του Οργανισμού στο σύνολο φαντάζει μικρό, αλλά είναι μνημονιακά πρωτοποριακό: ο Δημοσιογραφικός Οργανισμός Λαμπράκη έχει σπάσει κάθε ρεκόρ, καθώς από την αρχή των μνημονίων έχει απολύσει πάνω από το 70% του προσωπικού του και έχει επιβάλει απληρωσιά και καθυστερήσεις στους υπόλοιπους.
Ο στόχος είναι κοντά! Ο μήνας άλλαξε και το νούμερο ολοένα και μαζεύεται για άλλες 25 νέες απολύσεις, το όριο του 5% δηλαδή που του δίνει ο νόμος κάθε μήνα, καθώς ακόμα δεν έχει προλάβει να εφαρμοστεί η περαιτέρω “απελευθέρωση” των απολύσεων που απαίτησαν οι εργοδότες από την τρόικα.

Τρέμουν την απεργία στον Ελεύθερο Τύπο!

update:

Και εκεί που οι δυο εκδότες του "Ελεύθερου Τύπου" και "Επενδυτή" είχαν εξαφανιστεί από τα μάτια των εργαζομένων, στέλνοντας την είδηση του διαζυγίου μέσω των στελεχών, κατέβηκαν αμέσως στους εργασιακούς χώρους.

Αυτό που τους ...τρόμαξε ήταν η απόφαση της γενικής συνέλευσης των εργαζομένων να κατεβάσουν τα πλήκτρα. Να απεργήσουν δηλαδή σήμερα Παρασκευή. Κι ας είχε συλλεχθεί η ύλη του φύλλου της Κυριακής και θα μπορούσε με τους ακριβοπληρωμένους των 4.000(!) και άνω χιλιάδων ευρώ, να βγει το φύλλο.

Μια απεργία όμως δεν συμφέρει τους εκδότες, ειδικά αυτό το διάστημα της πολιτικής και οικονομικής αναζήτησης για στήριξη μετά  το διαζύγιο των δυο εφημερίδων. Οι εργαζόμενοι δεν έσκυψαν το κεφάλι. Έτσι κι αλλιώς απλήρωτοι είναι δυο και βάλε μήνες, τους χρωστάνε κυριακάτικα εδώ και 5 μήνες, δεν πήραν το επίδομα άδειας. 'Ετσι αποφάσισαν απεργία.

Η είδηση τρόμαξε το σύστημα που αμέσως κάλεσε σε διαπραγματεύσεις.
Και επειδή μας το επεσήμαναν για 2η φορά: Οι συνεργάτες των εφημερίδων με δελτίο παροχής είναι απλήρωτοι επί 5 μήνες! 

Μέχρι να κατέβει η ...είδηση, τα στελέχη των πολλών χιλιάδων ευρώ (υπάρχουν και ακούγονται τα συγκεκριμένα νούμερα στην εφημερίδα), προσπαθούαν να πείσουν τους εργαζόμενους των κατά 15% και 30% μειωμένων μισθών, πως μια απεργία θα κάνει μεγάλο κακό στις εφημερίδες γιατί θα το μάθουν οι ...Τράπεζες. Και θα κινδυνέψουν να χάσουν τον υψηλό μισθό τους, θα εννοούσαν αλλά αυτό δεν το είπαν. Άκουγαν καρτερικά οι εργαζόμενοι που αμείβονται κάτω από τη σύμβαση και θυμόντουσαν το πολυτελές αυτοκίνητο του εκδότη τους δημοσιογράφου που ανήκει(;) στην εταιρεία και το πολυτελές σκάφος του έτερου επιχειρηματία εκδότη που όργωσε το Αιγαίο το Καλοκαίρι. 

Κάμερες, μονταζιέριες έβγαλαν ...φτερά και εξαφάνιστηκαν από το σφραγισμένο Alter

Φτερά έβγαλαν τα μηχανήματα του Alter και πέταξαν από το κτήριο στο Μπουρνάζι! Κάμερες, βίντεο, μονταζιέρες και λοιπά τηλεοπτικά μηχανήματα ...εξαφανίστηκαν από το κτήριο. Όπως διαπιστώθηκε άγνωστος έσπασε τη σφραγίδα και μάζεψε τα μηχανήματα. Η εξαφάνιση διαπιστώθηκε όπως γράφει στο ρεπορτάζ του ο pressarismenos, όταν το κτήριο ανοίχτηκε προκειμένου να γίνει η καταγραφή της κινητής περιουσίας της "Ελεύθερης Τηλεόρασης" που πτώχευσε με απόφαση δικαστηρίου.

Το ρεπορτάζ έχει μεγάλο ενδιαφέρον και το αναδημοσιεύουμε:

Μπροστά σε μια δυσάρεστη έκπληξη βρέθηκε ο σύνδικος που ορίστηκε για την πτώχευση του ALTER κ. Ευάγγελος Μπέης, όταν διαπίστωσε ότι..."αρουραίοι" εισέβαλλαν στο "σφραγισμένο" κτήριο του σταθμού και αφαίρεσαν κάμερες, μονταζιέρες και άλλα μηχανήματα από τον εξοπλισμό του τηλεοπτικού σταθμού που έχει "σφραγιστεί"....
...Όπως σας είχε ενημερώσει ο pressarismenos: μετά την απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών, που έκανε δεκτό το αίτημα 206 εργαζομένων υπέρ της πτώχευσης του σταθμού, ο σύνδικος κ. Ευάγγελος Μπέης προχώρησε στο "σφράγισμα" του κεντρικού κτηρίου του ALTER, επί της οδού Αγ.Παρασκεύης στο Μπουρνάζι. Οι εργαζόμενοι που συμμετείχαν ακόμα ενεργά στην περιφρούρηση του κτηρίου που ξεκίνησε πριν σχεδόν δύο χρόνια, κατόπιν αυτής της εξέλιξης αποχώρησαν από το κανάλι.

Η Θεωρία των άκρων στα ΜΜΕ προς συμμόρφωση ...ΣΥΡΙΖΑ

Διαρκής εξυπηρέτηση της στρατηγικής της έντασης του Α.Σαμαρά

Γερό χτύπημα στη Χ.Α. από τα ΜΜΕ, μετά την ενσωμάτωση της ατζέντας της

Της Αγγέλας Νταρζάνου στην "Αυγή της Κυριακής"

Μεγάλη τιμή περιποιούν στο ΣΥΡΙΖΑ οι κυβερνητικοί και τα στελέχη της Ν.Δ. που δηλώνουν τις τελευταίες μέρες όλοι μαζί, σε όλες τις εκπομπές που καλούνται, με πολύ σοβαρό ύφος ότι «Δεν είναι το ίδιο πράγμα η Χρυσή Αυγή και ο ΣΥΡΙΖΑ».

Μερσί. Που αναγνωρίζουν ότι οι ΣΥΡΙΖΑίοι δεν είναι δολοφόνοι, δεν είναι εγκληματίες, δεν είναι συμμορία. Γιατί οι τηλεθεατές που τους βλέπουν έτσι νόμιζαν, αλλά πλέον η αλήθεια αποκαθίσταται. Μερσί μποκού. Που ανακαλύψατε τον τροχό. Που συντεταγμένα, σαν ας πούμε με κομματική οδηγία, επαναλαμβάνουν συνεχώς τα στελέχη και οι κυβερνητικοί της Ν.Δ., ενίοτε και του ΠΑΣΟΚ, ότι «Δεν μπορούμε να λέμε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι το ίδιο πράγμα με τη Χ.Α.».
Είναι περίπου σαν να λες «Δεν μπορούμε να λέμε ότι ο Κώστας Παπαδόπουλος είναι απατεώνας» ή «Δεν μπορούμε να ταυτίζουμε την κ.Μαρία Παπαδοπούλου με βίζιτες». Ωραία. Δεν την ταυτίσαμε καθόλου, την απαλλάξαμε από κάθε την υποψία τώρα που το δηλώσαμε.
Και πώς δουλεύει αυτή η αφήγηση φαίνεται στη συνέχεια: «...όμως ο ΣΥΡΙΖΑ καλλιεργεί την ένταση». «Και οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ μιλάνε στη Βουλή για τα "γουναράδικα"». «Μήπως όμως και ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να βάλει φρένο σε ορισμένα "ακραία" στελέχη του»;

Τα ΜΜΕ αυξάνονται, τα στρατόπεδα μειώνονται

Στη στήλη mediaλογώντας στο "Δρόμο της Αριστεράς"

Της Ματίνας Παπαχριστούδη

 Δεν υπάρχει καλύτερη περίοδος για να αποδειχθεί το ψευδές επιχείρημα με το οποίο παραπλανήθηκε και ηττήθηκε ολοκληρωτικά ο δημοσιογραφικός κλάδος τα τρία τελευταία χρόνια, ότι δηλαδή τα Media πρέπει να είναι κερδοφόρα για να συνεχίσουν να λειτουργούν.

Τέσσερα χρόνια μετά την επιβολή των σκληρότερων, από κάθε άλλο σε άλλους τομείς της οικονομίας, εργασιακών μνημονίων με απολύσεις, περικοπές, μειώσεις και λουκέτα, ο χώρος των ιδιωτικών ΜΜΕ βρίσκεται μπροστά σε μια νέα... άνοιξη. Για τα συμφέροντα που διακυβεύονται φυσικά, όχι για τον κλάδο. Και εννοείται πως τα παραδοσιακά εκδοτικά και ποικίλως καταγγελλόμενα από πολιτικούς αρχηγούς, διαπλεκόμενα συμφέροντα συνεχίζουν κανονικά τη λειτουργία τους. Για την προώθηση των συμφερόντων τους, όχι των Μέσων και της δημοσιογραφίας, εννοείται. Χωρίς πλέον τον βραχνά μιας δυνατής κρατικής τηλεόρασης η οποία πρόσφερε την προβολή στο πολιτικό σύστημα αλλά μπορούσε να βγάλει... γλώσσα με επίκληση της δημοσιογραφικής δεοντολογίας. Τα νέα στρατόπεδα είναι σαφώς οριοθετημένα και διοικούμενα με πυγμή. Συγκεντρώνουν και απαρτίζονται από τις εφημερίδες, τους ραδιοφωνικούς σταθμούς, τα ιντερνετικά sites και τα τηλεοπτικά κανάλια. Σε όλα αυτά καμία διαφορετική ανεξάρτητη φωνή δεν πρέπει να ακούγεται. 

Η media-κή διαπλοκή σε νέες περιπέτειες

MEGA - STAR - ΝΕΟΣ «902» ΚΑΙ Η ΔΙΑΠΛΟΚΗ ΣΕ ΝΕΕΣ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΕΣ

Του Μανώλη Χρονά από την iskra.gr

Εισερχόμαστε σε ένα φθινόπωρο που φέρνει, σχεδόν, μετά βεβαιότητας, πυκνές, ριζικές και ραγδαίες πολιτικές εξελίξεις.
Τίποτα, ίσως, δεν συνηγορεί υπέρ μιας τέτοιας προοπτικής από τις μεγάλες ανακατατάξεις, που σημειώνονται στο χώρο των μίντια, τα νέα μπλοκ που διαμορφώνονται και τους νέους ανταγωνισμούς που προμηνύουν.
Είναι πολύ χαρακτηριστική σε αυτήν την κατεύθυνση η παραίτηση του Γιώργου Βαρδινογιάννη από τοΔιοικητικό Συμβούλιο της εταιρίας «ΤΗΛΕΤΥΠΟΣ ΑΕ», η οποία έχει υπό τον έλεγχο της το MEGA.
Η παραίτηση αυτή, μάλλον, σηματοδοτεί την αποστασιοποίηση του ομίλου Βαρδινογιάννη από την «μεγάλη συμμαχία» του MEGA και τη δέσμευσή του στο τηλεοπτικό κανάλι STAR, το οποίο εσχάτωςανακαινίζεται, αναβαθμίζεται και αναπροσανατολίζεται πολιτικά σε μια νέα κατεύθυνση, η οποία, όπως λένε κάποιοι κύκλοι, δεν είναι και τόσο φανατικά φιλομνημονιακή-τροϊκανή, ενώ θα τείνειχείρα φιλίας περισσότερο προς την πλευρά των ΗΠΑ, σε σχέση με τη Γερμανία.

Έξι εταιρείες media ελέγχουν το 90% του περιεχομένου ειδήσεων, ψυχαγωγίας

Της Βάλιας Μπαζού

Στο  topontiki.gr

Το παγκόσμιο μονοπώλιο στα media

Το 90% όσων διαβάζουμε, ακούμε και βλέπουμε ελέγχεται παγκοσμίως από μόνον έξι εταιρείες Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης. Για να καταλάβουμε το μέγεθος της συγκέντρωσης των ΜΜΕ στα χέρια ολίγων εταιρειών αρκεί να επισημάνουμε ότι το 1983 το αντίστοιχο 90% της ενημέρωσης, προσφερόταν από 50 διαφορετικές εταιρείες!
Το εξαιρετικό infographic εντόπισα στην ιστοσελίδα UPWORTHY, που παρουσιάζει με ένα απλό τρόπο το παγκόσμιο μονοπώλιο που έχει εγκαθιδρυθεί στα media ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια. Ένα μονοπώλιο που ελέγχει από τις ειδήσεις, σε όλα τα μέσα, μέχρι τις ταινίες, τις τηλεοπτικές σειρές ακόμα και τα τραγούδια που ακούγονται και τα video clip που παίζονται σε όλους τους ραδιοφωνικούς και τηλεοπτικούς σταθμούς των ΗΠΑ και όχι μόνον.
Οι έξι γίγαντες των Media είναι:

Στον προθάλαμο των τραπεζών, τα media κάνουν πολιτική

Μedia-MME: Σε δίνη πολιτικών εξελίξεων

Από το Ποντίκι-media

Ουδέν, επίσημα, νεότερο από τις οικονομικές, επιχειρηματικές και θεσμικές διεργασίες που διεξάγονται στο παρασκήνιο της αγοράς των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης. Τα ΜΜΕ αναμένουν σταθερά τις εξελίξεις στον τραπεζικό κλάδο προκειμένου να παρουσιάσουν τα σχέδια επιβίωσής τους την επόμενη περίοδο, προσδοκώντας στην πολύτιμη αναχρηματοδότηση του υψηλού δανεισμού τους. Σχέδια που, όπως όλοι γνωρίζουν, περιλαμβάνουν – πέρα από τις γνωστές περικοπές – συρρικνώσεις, συγχωνεύσεις, απορροφήσεις και εξαγορές.
Η είσοδος για παράδειγμα του Ευάγγελου Μαρτιγόπουλου, πρώην διευθύνοντα συμβούλου της Cosmote, στον ΔΟΛ δημιούργησε εκ νέου σενάρια εισόδου νέου ή νέων επενδυτών στο δημοσιογραφικό συγκρότημα.
Η ανάληψη ευθυνών επιχειρησιακού διευθυντή για τις εφημερίδες του ΔΟΛ, όπως προκύπτει από τις εκτιμήσεις στελεχών του ιδίου συγκροτήματος, ερμηνεύεται ως θέση «τοποτηρητή» εκ μέρους των μελλοντικών μετόχων στον οργανισμό του Σταύρου Ψυχάρη. Στάση αναμονής στο μεταξύ τηρούν και τα άλλα εκδοτικά συγκροτήματα, όπως του Θεοχάρη Φιλιππόπουλου, το οποίο φέρεται διατεθειμένο να προβεί σε νέες εξαγορές Μέσων, του ΣΚΑΪ, που προσδοκά την αναχρηματοδότηση των δανείων του, του Μαρινάκη, που έχει βλέψεις επέκτασης στον ραδιοτηλεοπτικό χώρο.

Σκαλίζοντας το αρχείο, 2,5 χρόνια πριν για τα media

Κείμενο που γράφτηκε στις 8 Αύγουστου 2010 στο "Δρόμο της Αριστεράς". Οι πληροφορίες διαψεύστηκαν. Τελικά δεν μειώθηκε ο ειδικός φόρος τηλεόρασης, πάγωσε για να μην πληρώσουν τα κανάλια. Που υποτίθεται, σε διαφορετική περίπτωση θα έκαναν απολύσεις. 
Οι οποίες από το 2010 και μετά σάρωσαν όλα τα media. Αυτό που σίγουρα έμεινε είναι οι κάθε φορά "υποσχέσεις" πως δεν θα γίνουν άλλες απολύσεις-περικοπές... 


Media: Μνημόνιο στήριξης σε εκδότες, καναλάρχες

Η προκλητική στήριξη των καναλιών στην κυβέρνηση αρχίζει πλέον να εξηγείται με οικονομικούς όρους. Μόλις την περασμένη εβδομάδα επιχειρήθηκε να περάσει κρυφά η τροπολογία που παγώνει την απόδοση του ειδικού φόρου 20% επί της τηλεοπτικής διαφήμισης. Και όπως λένε οι πληροφορίες μεθοδεύεται η μείωση του από το 2011 στο 10%. Ο παρασκηνιακός πόλεμος των εκδοτών και καναλαρχών έπιασε τόπο. Δεν θα πληρώσουν επιπλέον στο Δημόσιο, δεν θα πληρώσουν δηλαδή τίποτε, όπως ακριβώς κάνουν τα 15 τελευταία χρόνια.
Δεν τους φθάνει όμως. Οι ιδιοκτήτες τηλεόρασης έχουν μεγάλα σχέδια και θέλουν να τα περάσουν ως νόμο του κράτους. Πριν μερικές μέρες στο Ποντίκι δημοσιεύθηκε το Μνημόνιο των απαιτήσεων τους. Η δημοσιοποίηση, όπως λένε οι πληροφορίες, προκάλεσε την οργή τους αφού τα σχέδια της ατζέντας στις συνομιλίες τους με τους υπουργούς της κυβέρνησης δεν πρέπει, επ’ ουδενί, να γνωστοποιούνται.
Η πρώτη αντίδραση εκφράστηκε από τους τεχνικούς τηλεόρασης, τον πρώτο οργανωμένο κλάδο που μπήκε στο στόχαστρο με στόχο εξαφάνισης.
Τα τηλεοπτικά κανάλια, λοιπόν, όχι μόνο θέλουν να παραμείνουν σε «πολιτκή ομηρία» στο καθεστώς διαπλοκής με το κράτος, αλλά στην ουσία ζητάνε τη θεσμοθέτησή της με επιπλέον χαριστικές ρυθμίσεις.

Η νέα διαπλοκή, τα «κακά δάνεια» και ένας πόλεμος

(αναδημοσίευση από Ποντίκι-media)

Στον προθάλαμο του ελέγχου των υψηλών δανείων στις εκδοτικές - τηλεοπτικές εταιρείες από τους επιτρόπους των τραπεζών και του στόχου των εκδοτικών συγκροτημάτων να σβηστούν οι παλιές αμαρτίες τους την περίοδο της φούσκας στα ΜΜΕ, κυοφορείται και εξελίσσεται η νέα τάξη πραγμάτων στον χώρο των media. Κυρίαρχα χαρακτηριστικά της περιόδου αυτής, που όλα γίνονται παρασκηνιακά, σε απόλυτο πέπλο σιωπής και συνενοχής, είναι η προετοιμασία των κυρίαρχων μιντιαρχών της χώρας για την επόμενη μέρα στην πολιτική και οικονομική εξουσία και ο μεταξύ τους πόλεμος για την επιβίωση και τη διατήρηση της ισχύος τους.

Σε αυτό το πλαίσιο της αναμονής και αναδιάταξης του μιντιακού σκηνικού εντάσσεται ο πρόσφατος πόλεμος ανάμεσα στον Γιάννη Αλαφούζο και τον Βαγγέλη Μαρινάκη, μέτοχο έως πρόσφατα στην τηλεόραση του ΣΚΑΪ, από την οποία αποχώρησε έπειτα από επεισοδιακές συγκρούσεις δύο τουλάχιστον ετών. 

Νέα "ιδανικά" με την "Ε": Αφήνεις απλήρωτους, πουλάς ανεξαρτησία

Η Μάνια Τεγοπούλου τα κατάφερε. Με τον έναν ή τον άλλο τρόπο η εκδότρια "κέρδισε" τον τίτλο, απαλλάχθηκε από το "βάρος" των 850 απλήρωτων και διαφημίζει με υπερηφάνεια τους 120 εργαζόμενους που θα δουλέψουν για τα "ιδανικά" της επιχείρησης. Η εκδότρια πήρε θέση στο παιχνίδι.

Αύριο Τρίτη η εταιρεία παρουσιάζει το νέο φύλλο σε συνέντευξη Τύπου, οι απλήρωτοι εργαζόμενοι πάλι κάνουν λόγο για "σφετερισμό" του τίτλου. Και η Ένωση λιθογράφων καλεί σε συγκέντρωση διαμαρτυρίας έξω από το κτίριο της Μίνωος.

Εικόνες από το νέο media-κο τοπίο. Οι τίτλοι βγαίνουν με ασπίδα τους εξαθλιωμένους εργαζόμενους που δεν έχουν(;) άλλη επιλογή από το αποδεχθούν τις νέες συνθήκες εργασίας. 

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ απλήρωτων εργαζομένων Χ.Κ. Τεγόπουλος και “Ελευθεροτυπίας”
Με μια σκοτεινή μεθόδευση που δεν τιμά καθόλου την παράδοση του ιστορικού τίτλου «Ελευθεροτυπία», οι δύο μεγαλοϊδιοκτήτριες της Χ.Κ. Τεγόπουλος επιχειρούν να απαλλαγούν από τις οικονομικές τους υποχρεώσεις απέναντι στους εκατοντάδες εργαζόμενους της επιχείρησης, τους οποίους έχουν απλήρωτους εδώ και ενάμιση χρόνο.
Όχημα για τη μεθόδευση αυτή είναι η έκδοση μιας εφημερίδας που θα φέρει τον τίτλο «Ελευθεροτυπία» και στην οποία θα εργάζεται ένα πολύ μικρό ποσοστό από το σύνολο των εργαζομένων, κάτω από συνθήκες που έχουν ήδη καταγγελθεί ως αντεργατικές και απαράδεκτες από τα σωματεία μας.
Την καινούργια αυτή εφημερίδα, η οποία θα σφετερίζεται τον τίτλο «Ελευθεροτυπία» αναλαμβάνει να εκδώσει κάποια εταιρεία, με άγνωστα μέχρι στιγμής στοιχεία. Το μόνο που έχει ανακοινωθεί είναι ότι αυτή η εταιρεία ανήκει στον μέχρι πρότινος δικηγόρο της Χ.Κ. Τεγόπουλος, στον οποίο εμφανίζεται να έχει μεταβιβαστεί το 27% του ομίλου, άγνωστον έναντι ποιου τιμήματος.

Κάθε εκδότης μόνος του κι όλοι μαζί εναντίον εργαζομένων

(Από τη στήλη Media-λογώντας στο "Δρόμο της Αριστεράς)

Στη χώρα της διαπλοκής και της ανομίας για τα ΜΜΕ, η κοινή στάση εκδοτών, η ενιαία πολιτική και τα κοινά αιτήματα δεν υπήρξε ποτέ. Δείγμα της κατάστασης αυτή η ύπαρξη και λειτουργία της περίφημης ένωσης ιδιοκτητών Τύπου, της ΕΙΗΕΑ, στην οποία επί δεκαετίες κυριαρχούσε το συγκρότημα Λαμπράκη. Μέχρι που αποχώρησαν από τη ένωση οι μισοί εκδότες όπως ο Θ. Αλαφούζος και η Μ.Τεγοπούλου και η διοίκηση της εκδιώχθηκε για να διατηρείται ως σήμερα σε ημιθανή λειτουργία.
Η ένωση των εκδοτών, η ΕΙΗΕΑ εμφανιζόταν μόνο σε περιόδους υπογραφής συλλογικών συμβάσεων εργασίας με τις συνδικαλιστικές ενώσεις των εργαζομένων. Διατηρεί μια ιστοσελίδα που παραπέμπει στο Internet της δεκαετίας του ’90. Και επίσημα έναντι των κρατικών φορέων και μηχανισμών δεν εμφανιζόταν ποτέ. Με εξαίρεση κάτι ετήσια υπομνήματα κυκλοφοριών και αιτήματα δεύτερης και τρίτης κατηγορίας σε θέματα που εμπλεκόταν το κράτος. Όπως η πιστοποίηση της κυκλοφορίας, τα σημεία πώλησης, κ.λ.π. Τα δυο τελευταία έχουν ήδη καταργηθεί με το Μεσοπρόθεσμο, οπότε εκλείπει και η τελευταία κλωστή κοινών συμφερόντων στο εκδοτικό μέτωπο. Έμεινε μόνο στους τηλεοπτικούς σταθμούς που επίσης παραπαίουν οικονομικά, η κοινή τους απαίτηση στο πολιτικό σύστημα, να μην αναπτυχθεί δημόσια τηλεόραση από την ΕΡΤ.
Οι εκδότες σε όλες τις δουλειές τους, εκδοτικές, πολιτικές, επιχειρηματικές ήταν και δρούσαν μόνοι τους. Σε πρόσκαιρες συμμαχίες ανά δυο ή τρεις εναντίον ενός «εχθρού», εναντίον ενός «ανταγωνιστή» που ήθελαν να εξαφανίσουν από την αγορά τους.