Σε αυτές τις δυο εκλογικές αναμετρήσεις τα Media και κέρδισαν και έχασαν. Κέρδισαν όχι μόνο γιατί το μήνυμα κατατρομοκράτησης της ελληνικής κοινωνίας επιβλήθηκε σε μεγάλο βαθμό στην κοινωνία, ειδικά σε αυτήν που παραμένει παγερά αδιάφορη στην ανάγκη της δικής της ενεργοποίησης. Κυρίως επειδή τα Μέσα απέδειξαν, για μια ακόμη φορά στην οικονομική και πολιτική εξουσία, πως είναι το μοναδικό απόλυτα αναγκαίο και το μόνο πετυχημένο «όπλο» ενάντια σε συνειδήσεις. Με απλά λόγια τα ΜΜΕ απέδειξαν για μια ακόμη φορά πως κρατάνε στα χέρια τους τις τύχες της πολιτικής εξουσίας, ακόμη κι αυτή της τρόικας.
Παράλληλα έχασαν. Έχασαν το φερετζέ της «εγκυρότητας», τα σκοτεινά πέπλα της «ανεξαρτησίας», τα άλλοθι της δεοντολογίας. Κυρίως μαζί με την αξιοπιστία τους, καταβύθισαν αυτή τη φορά και την αξιοπρέπειά τους. Όχι μόνο τα Μέσα ως επιχειρήσεις που λειτουργούν υπό το καθεστώς των αντικειμενικών όρων κατοχής και ιδιοκτησίας αλλά και οι προβεβλημένοι, εμπορικοί, δήθεν ακομμάτιστοι, ουδέτεροι και αντικειμενικοί σχολιαστές.
Η παραδοχή της Μαρίας Σπυράκη -ευρωβουλευτού πλέον- πως όταν έδινε ρεπορτάζ στο Mega πρώτα σκεφτόταν το… κομματικό συμφέρον της Ν.Δ και μετά τη δημοσιογραφία, η ομολογία του Γιάννη Πρετεντέρη πως πρωτίστως άκουγαν τη φωνή των οικονομικών και κυβερνητικών συμφερόντων για να αποφασίσουν ποια είδηση και πώς θα τη μεταδώσουν στο Mega, οι δημόσιες φωτογραφήσεις, τα γεύματα, οι χειραψίες δημοσιογράφων με στελέχη της Νέας Δημοκρατίας, δείχνουν ξεκάθαρα πια αυτό που φωνάζουμε τόσο καιρό. Οι λεγόμενοι «δημοσιογράφοι» που έχουν φωνή, ήχο και χώρο στα ΜΜΕ έχουν αποτινάξει το χαρακτηρισμό του δημοσιογράφου. Παραδέχονται και αρέσκονται να δηλώνουν πως είναι ελεγχόμενα φερέφωνα.
Αυτή η παραδοχή έγινε σε αυτές τις εκλογές απόλυτα ξεκάθαρη. Και όχι μόνο στο Mega, που ήδη εδώ και πολύ καιρό απώλεσε και το τελευταίο ίχνος αξιοπιστίας.
Συνέβη και για τον ΑΝΤ1, το κανάλι που περήφανα ώς σήμερα δήλωνε πως δεν εμπλέκεται και δεν παίζει στο διαπλεκόμενο παιχνίδι της τηλεοπτικής ενημέρωσης. Για να αποδείξει στην προεκλογική περίοδο ότι πράγματι δεν «παίζει». Είναι απευθείας συνδεδεμένο με την κομματική γραμμή του Μαξίμου.
Η βάρβαρη προπαγάνδα στην οποία ασκήθηκε και άσκησε το προηγούμενο διάστημα ο ΑΝΤ1 έχει και μια άλλη, διαφορετική ανάγνωση. Πάντα ο ΑΝΤ1 ήταν ελεγχόμενος πολιτικά, ακόμη κι όταν δεν πρόβαλλε ειδησεογραφία. Όπως όμως και στο Mega, τον Alpha ή το Star, τη γραμμή των κυβερνητικών papers την επεξεργάζονταν δημοσιογραφικά.
Είναι γνωστό πια πως οι «μονταζιέρες» του Μαξίμου καλύπτουν την πολιτική και κοινωνική ειδησεογραφία, αποστέλλοντας καθημερινά τα επεξεργασμένα «δελτία» τους σε όλα τα Μέσα και τους «γνωστούς» τους επικεφαλής συντάκτες. Σε αυτά τα «δελτία» εκτός από τις ειδήσεις και τα γεγονότα, προβάλλεται και επισημαίνεται, με απόλυτα κομματικά τρόπο, η πολιτική γραμμή του Μαξίμου, τα επιχειρήματα ενάντια στον πολιτικό αντίπαλο. Όποιος και αν είναι αυτός. Ο ΣΥΡΙΖΑ, το ΚΚΕ, οι Ανεξάρτητοι Έλληνες, ακόμη και ένας «αντίπαλος» εντός της Ν.Δ. Η «μονταζιέρα» εξάλλου δεν είναι μία, είναι πολλές και σε πολλά κέντρα.
Αυτά τα δελτία είχαν ευθύνη τα Μέσα και οι δημοσιογράφοι τους να ρετουσάρουν. Να τα περάσουν από τη μηχανή της δημοσιογραφικής επάρκειας, να κόψουν, να ράψουν, να κάνουν το απαραίτητο «μοντάζ», ώστε η ιδεολογία που θα παραχθεί να επιβληθεί χωρίς καμία αντίσταση σκέψης από τον αναγνώστη, ακροατή, τηλεθεατή.
Κι αυτή η λειτουργία της δημοσιογραφίας κατέρρευσε σ’ αυτές τις εκλογές. Τα Μέσα δεν έχουν πια δημοσιογράφους. Έχουν κωπηλάτες σε γαλέρες που δεν πρέπει να σκέφτονται, να παίρνουν πρωτοβουλίες, να επεξεργάζονται. Δεν έχουν επίσης προσωπικό γιατί οι μαζικές απολύσεις έχουν αποδεκατίσει την παλιά φουρνιά των συντακτών.
Έτσι, τα non papers από τις μονταζιέρες μεταδίδονταν αυτούσια, άκοπα, αμοντάριστα. Γι’ αυτό και απόλυτα προπαγανδιστικά…
Παράλληλα έχασαν. Έχασαν το φερετζέ της «εγκυρότητας», τα σκοτεινά πέπλα της «ανεξαρτησίας», τα άλλοθι της δεοντολογίας. Κυρίως μαζί με την αξιοπιστία τους, καταβύθισαν αυτή τη φορά και την αξιοπρέπειά τους. Όχι μόνο τα Μέσα ως επιχειρήσεις που λειτουργούν υπό το καθεστώς των αντικειμενικών όρων κατοχής και ιδιοκτησίας αλλά και οι προβεβλημένοι, εμπορικοί, δήθεν ακομμάτιστοι, ουδέτεροι και αντικειμενικοί σχολιαστές.
Η παραδοχή της Μαρίας Σπυράκη -ευρωβουλευτού πλέον- πως όταν έδινε ρεπορτάζ στο Mega πρώτα σκεφτόταν το… κομματικό συμφέρον της Ν.Δ και μετά τη δημοσιογραφία, η ομολογία του Γιάννη Πρετεντέρη πως πρωτίστως άκουγαν τη φωνή των οικονομικών και κυβερνητικών συμφερόντων για να αποφασίσουν ποια είδηση και πώς θα τη μεταδώσουν στο Mega, οι δημόσιες φωτογραφήσεις, τα γεύματα, οι χειραψίες δημοσιογράφων με στελέχη της Νέας Δημοκρατίας, δείχνουν ξεκάθαρα πια αυτό που φωνάζουμε τόσο καιρό. Οι λεγόμενοι «δημοσιογράφοι» που έχουν φωνή, ήχο και χώρο στα ΜΜΕ έχουν αποτινάξει το χαρακτηρισμό του δημοσιογράφου. Παραδέχονται και αρέσκονται να δηλώνουν πως είναι ελεγχόμενα φερέφωνα.
Αυτή η παραδοχή έγινε σε αυτές τις εκλογές απόλυτα ξεκάθαρη. Και όχι μόνο στο Mega, που ήδη εδώ και πολύ καιρό απώλεσε και το τελευταίο ίχνος αξιοπιστίας.
Συνέβη και για τον ΑΝΤ1, το κανάλι που περήφανα ώς σήμερα δήλωνε πως δεν εμπλέκεται και δεν παίζει στο διαπλεκόμενο παιχνίδι της τηλεοπτικής ενημέρωσης. Για να αποδείξει στην προεκλογική περίοδο ότι πράγματι δεν «παίζει». Είναι απευθείας συνδεδεμένο με την κομματική γραμμή του Μαξίμου.
Η βάρβαρη προπαγάνδα στην οποία ασκήθηκε και άσκησε το προηγούμενο διάστημα ο ΑΝΤ1 έχει και μια άλλη, διαφορετική ανάγνωση. Πάντα ο ΑΝΤ1 ήταν ελεγχόμενος πολιτικά, ακόμη κι όταν δεν πρόβαλλε ειδησεογραφία. Όπως όμως και στο Mega, τον Alpha ή το Star, τη γραμμή των κυβερνητικών papers την επεξεργάζονταν δημοσιογραφικά.
Είναι γνωστό πια πως οι «μονταζιέρες» του Μαξίμου καλύπτουν την πολιτική και κοινωνική ειδησεογραφία, αποστέλλοντας καθημερινά τα επεξεργασμένα «δελτία» τους σε όλα τα Μέσα και τους «γνωστούς» τους επικεφαλής συντάκτες. Σε αυτά τα «δελτία» εκτός από τις ειδήσεις και τα γεγονότα, προβάλλεται και επισημαίνεται, με απόλυτα κομματικά τρόπο, η πολιτική γραμμή του Μαξίμου, τα επιχειρήματα ενάντια στον πολιτικό αντίπαλο. Όποιος και αν είναι αυτός. Ο ΣΥΡΙΖΑ, το ΚΚΕ, οι Ανεξάρτητοι Έλληνες, ακόμη και ένας «αντίπαλος» εντός της Ν.Δ. Η «μονταζιέρα» εξάλλου δεν είναι μία, είναι πολλές και σε πολλά κέντρα.
Αυτά τα δελτία είχαν ευθύνη τα Μέσα και οι δημοσιογράφοι τους να ρετουσάρουν. Να τα περάσουν από τη μηχανή της δημοσιογραφικής επάρκειας, να κόψουν, να ράψουν, να κάνουν το απαραίτητο «μοντάζ», ώστε η ιδεολογία που θα παραχθεί να επιβληθεί χωρίς καμία αντίσταση σκέψης από τον αναγνώστη, ακροατή, τηλεθεατή.
Κι αυτή η λειτουργία της δημοσιογραφίας κατέρρευσε σ’ αυτές τις εκλογές. Τα Μέσα δεν έχουν πια δημοσιογράφους. Έχουν κωπηλάτες σε γαλέρες που δεν πρέπει να σκέφτονται, να παίρνουν πρωτοβουλίες, να επεξεργάζονται. Δεν έχουν επίσης προσωπικό γιατί οι μαζικές απολύσεις έχουν αποδεκατίσει την παλιά φουρνιά των συντακτών.
Έτσι, τα non papers από τις μονταζιέρες μεταδίδονταν αυτούσια, άκοπα, αμοντάριστα. Γι’ αυτό και απόλυτα προπαγανδιστικά…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου